کد مطلب:130009 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:127
نوحه سرایی زنی از دختران عبدالمطلب
ابن جوزی به نقل از امام باقر (ع) می نویسد: چون به مدینه رسیدند، زنی از دختران عبدالمطلب با موی آشفته و در حالی كه آستینش را بالای سر نهاده بود به دیدار آنان آمد و می گفت:
آن گاه كه پیامبر خدا (ص) از شما بپرسد؛
شما كه آخرین امتها بودید، پس از من با خاندان و اهل بیت من چگونه رفتار كردید؟ چه خواهید گفت؟ شماری را پس از من به اسارت بردید؛
و شماری دیگر را در خون غلتان كردید؛
این پاداش خیرخواهی و پیامبری من نبود؛
كه با فرزندانم چنین رفتار بدی كنید. [1] .
آن گاه كه پیامبر خدا (ص) از شما بپرسد؛
شما كه آخرین امتها بودید، پس از من با خاندان و اهل بیت من چگونه رفتار كردید؟ چه خواهید گفت؟ شماری را پس از من به اسارت بردید؛
و شماری دیگر را در خون غلتان كردید؛
این پاداش خیرخواهی و پیامبری من نبود؛
كه با فرزندانم چنین رفتار بدی كنید. [1] .
[1] الرد علي المتعصب العنيد، ص 51. نيز ر. ك. البدء و التاريخ، ج 6، ص 12؛ البدايه و النهايه، ج 8، ص 199 و 200؛ تهذيب الكمال، ص 429 با اندكي اختلاف. پيش از اين نوحه سرايي دختر عقيل را به هنگام رسيدن خبر شهادت امام (ع) به مدينه آورديم. جز اينكه برخي مورخان - همان طور كه نام هايشان را پيش از اين آورديم - اين مطلب را پس از رسيدن حرم حسين (ع) نقل كرده اند و اين با آنچه گذشت منافاتي ندارد. زيرا اين دو امر ايجابي هستند و اجتماع و تكرارشان در دو زمان منعي ندارد.